Toch maar een rondwandeling
We starten in het gehuchtje Läde, waar de folklore ervan afspat. Zelf het bord bij de brievenbussen is met traditionele motieven versierd. Even verder vinden we een bord met informatie over het traject dat Gustav Wasa zou hebben afgelegd en kunnen we op pad. 80 km van A naar B, dat past niet in het concept van onze gids. Bovendien zijn we daar qua uitrusting en proviand niet op voorbereid, al maakt het heerlijke zonnetje wel dat je zin krijgt in een meerdaagse trektocht. We houden ons in en kiezen voor een bescheiden rondwandeling van zo’n 11 km.
Natuurschoon
Het traject van de Vasaloppet is feitelijk een breed spoor, goed begaanbaar. Dat moet ook wel, want ’s winters persen zich hier 1000-en mensen doorheen. Wij hebben het nu voor onszelf, ondanks dat het hoog zomer is. De charme van het te voet afleggen van deze route is dat je zo af en toe ook even het brede spoor kan verlaten en een extra lusje kunt maken. Wij kiezen voor de route naar Hökberg, via de berg. Dat klinkt dreigender dan het is: een geleidelijk stijgend pad dat over een beboste heuvel slingert. We zien bos- en veenbessen en zelfs al een enkele paddenstoel, hoewel het nog maar juli is. We hopen op een eland, maar die laat zich vooralsnog niet zien in het uitgestrekte bos. Misschien houden ze niet zo van langlaufers en mijden ze de route uit gewoonte?
…
Knus Hökberg
We dalen de heuvel af en keren langzaam maar zeker terug naar de ‘bewoonde’ wereld. Hoewel, in de winter zullen de vakantiehuisjes van Hökberg niet altijd bezet zijn. Nu wel, we zien overal bedrijvigheid bij de huisjes en hutjes, het gras is keurig gemaaid en de inmiddels geel verkleurde meiboom staat nog overeind. Het voelt alsof we in een verhaal van Astrid Lindgren terecht zijn gekomen, tussen de kinderen van Bolderburen, dat in een vergelijkbaar gehuchtje speelde. Kan het nog Zweedser?!
Opgeruimd staat netjes
De mate waarin dit pad wordt bijgehouden is on-Zweeds te noemen. Normaal gesproken moet je bij zo ongeveer elke route wel over wat omgewaaide bomen heen klauteren. Of is de markering verdwenen, het pad deels dichtgegroeid of een groot deel van het bos gerooid en mag je de route zelf zoeken. Zo niet hier. Om te voorkomen dat de fanatieke wintersporters straks hun nek breken over rondzwervende boomstammen, wordt al het hout keurig verzaagd en aan de kant getrokken. Wat een luxe, daar zal Gustav Wasa in zijn tijd niet niet van hebben kunnen genieten!
Rustig aan
Vanaf Hökberg lopen we terug via het langlauf-traject, dat nergens echt steil stijgt of daalt. Het moet immers begaanbaar zijn op de lange latten en dat is erg lastig bergopwaarts. We mijmeren of Gustav Wasa hier nu echt langs is gekomen. Het verhaal wil dat hij eerst geen gehoor vond in Mora en toen maar in zijn uppie verder trok. Bij nader inzien zag men wel wat in zijn plannen en werd een boodschapper erop uit gestuurd om het blijde nieuws te brengen. Gustav keerde spoorslags om en kwam in recordtijd terug om zijn ‘leger van boeren’ te mobiliseren. Als dat in ons tempo zou zijn gegaan, had het wel een paar dagen geduurd, want wij schieten niet zo op. We kijken naar elke bloem, interessante boom en steen. Geen leger om te mobiliseren, dus waarom zou je je haasten? Aan de rand van Läde ontdekken we nog het bekoorlijk riviertje Lädsjån, waar we onze laatste broodjes wegwerken. Een ding weten we zeker: als we hier terugkomen, maken we een grotere ronde!
Praktisch
Deze wandeling op het traject vande Vasaloppet staat in Wandelen in Dalarna, een gids met 21 dagtochten. Kijk op www.wandelenindalarna.nl voor meer informatie. Daar vindt u ook de routebeschrijving van een andere route uit deze gids.
Geef een reactie